ดังตฤณวิสัชนา Dungtrin's Answer

ภาวนาเป็นแล้วไม่อยากเข้าวัด + แฟนจำกัดเวลาบวช

ถาม : ตอนที่ยังภาวนาไม่เป็นก็กระตือรือร้นเข้าวัดนู้นวัดนี้
แต่พอรู้วิธีแล้วก็ไม่ได้พยายามเข้าวัดมากเท่ากับเมื่อก่อน แต่ก็จะปฏิบัติไปเรื่อยๆ อย่างสงบ
ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ขาดความเพียรหรือว่าเฉื่อยไปหรือเปล่าคะ

ตอนที่คนเรายังไม่มีที่พึ่งให้ตัวเอง
ใจมันเหมือนกับโหวง มันมีความโหวง
มันมีความรู้สึกว่าขาดหายอยู่ ก็ต้องการสิ่งเติมเต็ม
ตามธรรมเนียมของไทย คนไทยนี่ โดยวิถีไทย
ก็เหมือนกับว่า อ้าว ถ้าหากว่าอยากได้บุญก็เข้าวัด
มันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ ว่าการเข้าวัดนี่คือการไปเติมเต็ม

แต่ทีนี้ถ้าหากว่ารู้วิธีปฏิบัติธรรมอยู่แล้ว
ว่ามันอยู่กับ ติดตัวอยู่กับกายใจนี่แหละ
การปฏิบัติก็คือการเข้ามาดูกายใจนี่แหละ
รู้เข้ามาที่กายใจ จนกระทั่งปล่อยวางกายใจนี่แหละ
มันก็เต็มอยู่ในตัวเอง ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน ความสุขมันก็ติดตามไป
ความสุขอันเกิดจากความปล่อยวางกายใจ
ความสุขอันเกิดจากการเข้าใจจริงๆ
ด้วยสติว่ากายนี้ใจนี้มันไม่เที่ยง
ตัวนั้นแหละครับคือวัดที่แท้จริง

ถาม : ผมอยากบวชแบบไม่มีกำหนดเวลา แต่แฟนบังคับว่าต้องประมาณสามเดือนเท่านั้น
จะแก้ไขได้อย่างไรครับ

คืออย่างที่ผมบอกนะครับ
เรื่องของความอยาก มันไม่ได้มี solution หรือว่าทางแก้
ถ้าสมมุติคุณอยากจะรู้คำตอบ แต่แฟนคุณไม่ได้อยากจะรู้คำตอบ
แฟนคุณแค่อยากจะได้สิ่งที่เขาต้องการ
คุณไปบังคับเขาไม่ได้ด้วยวิธีใดๆ นะครับ ด้วยเหตุผลใดๆ
แม้แต่พระพุทธเจ้า ท่านก็ไม่สามารถบังคับญาติท่านไม่ให้ฆ่ากันเองได้
ความอยากของคน มันไม่มีคำตอบอยู่ตรงนั้นนะ ว่าทำยังไงถึงจะหมดอยาก
ยกเว้นแต่ว่าเจ้าตัวเขาสามารถเห็นโทษของความอยากของตนเอง
และเห็นอะไรที่มันมีค่ามากกว่าความอยากในปัจจุบันนะครับ

---

แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ