จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว Lite Talk

ฉบับที่ ๓๗๗ จิตแบบพุทธแท้

ให้เวลา ๕ นาทีพูดถึงใครสักคนหนึ่ง
ถ้าพูดได้แค่นิดหน่อยแปลว่าพูดจากความจำผิวๆ
แต่ถ้าพูดน้ำไหลไฟดับไม่หยุดแปลว่าพูดจากความรู้สึกลึกๆ


ความรู้สึกเป็นสุขเป็นทุกข์ (เวทนา) ที่แรงๆ
คือสื่อฝังความจำ (สัญญา) ที่แน่นหนา
เพราะเป็นเครื่องกระตุ้นให้คิดดีคิดร้าย (สังขาร) ได้เข้มข้น
กับทั้งเกิดการรับรู้ (วิญญาณ) ที่ชัดเจน


ด้วยกลไกธรรมชาติความทรงจำดังกล่าว
คุณจึงมีความทรงจำเกี่ยวกับใครสักคนจริงๆ
ก็ด้วยตัวตนของเขาหรือเธอที่ก่อความรู้สึกแรงๆขึ้นมา


ไม่ว่าจะรู้จักผู้คนมากมายเพียงใด
เมื่อแก่ตัวลง คุณจะจำ ‘บุคคลสำคัญในชีวิต’ ได้แค่ไม่กี่คน
คนที่คุณจำได้ชัดที่สุด
คือคนที่เป็นเครื่องกระทบให้เกิดเวทนา สัญญา สังขารมากที่สุด
ซึ่งก็มักไม่พ้นพ่อแม่ เพื่อนสนิท และคนรักกันเป็นส่วนใหญ่


หลังจากสะสมการยึดติดในเวทนา สัญญา และสังขารไว้มาก
เมื่อแก่ตัวลง คนเราจะคิดถึงอดีตมากกว่าอนาคต
เพราะเวทนา สัญญา สังขารใหม่ๆในปัจจุบัน
มักไม่แรง ไม่น่าสนใจเท่าของเก่าในอดีต
หลายคน ‘ก่อกรรมทางความคิด’ ซ้ำไปซ้ำมา
ราวกับติดวนอยู่ในวันวาน
ก็เพราะถูกเวทนา สัญญา และสังขารในอดีตตรึงไว้


ต่อเมื่อฝึกเห็น ณ จุดเกิดเหตุว่า
เวทนา สัญญา สังขารเป็นของไม่เที่ยง
สุขแค่ไหนเดี๋ยวก็ทุกข์
ฝังใจจดจำแค่ไหนเดี๋ยวก็เลือน
หวังดีประสงค์ร้ายแค่ไหนเดี๋ยวก็กลับกลอก
สะสมการเห็นธรรมชาติปรุงแต่งจิตเหล่านั้นแล้ว
ยิ่งแก่ตัวลง ก็จะยิ่งคลายจากความยึดติดในอดีต
กับทั้งไม่ถือมั่นในปัจจุบัน
เห็นอะไรๆในกายใจเป็นสิ่งที่ต้องคาย ต้องคืน
ต้องแปลกไปเป็นธรรมดา


จิตแบบพุทธที่แท้
ยิ่งแก่ตัวยิ่งเป็นอิสระจากพันธะ
ไม่ใช่ยิ่งผูกอยู่กับสิ่งที่ล่วงไปแล้ว!


ดังตฤณ
มกราคม ๒๕๖๗











จะมีวิธีใดทำให้จิตไม่เกิดอกุศลขึ้นมาเอง
ในขณะที่ทำความเคารพพระพุทธรูปหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ
หาคำตอบได้ในคอลัมน์ "ดังตฤณวิสัชนา"
ตอน "ถ้าขณะที่กราบพระพุทธรูป แล้วในใจเกิดภาพหรือเสียงที่ไม่ดีผุดขึ้นมาเอง
จะเป็นบาปไหม"


ศีลข้อกาเมสุมิจฉาจารมีรายละเอียดและองค์ประกอบอย่างไร
และหญิงหรือชายลักษณะใดที่ไม่ควรเข้าไปเกี่ยวข้อง
ติดตามได้จากเรื่องราวที่คุณงดงามเรียบเรียงไว้
ในคอลัมน์ "จุดหมายปลายธรรม" ตอน "ถึงแม้ไม่มีมือที่สาม"


ประเดิมตอนแรกของนวนิยาย "เร้น" ผลงานของคุณชลนิล
จากคดีฆาตกรรมอำพรางอันเป็นจุดเริ่มที่ทำให้หนุ่มสาวสองคนต้องมาเกี่ยวข้องกัน
เมื่อสืบสาวลึกลงไปเรื่อยๆ กลับพบสิ่งที่น่าสะพรึงกลัว
และพบหัวใจของแต่ละคนที่ซ่อนเร้นไว้นานแสนนาน
คลิกพลันที่คอลัมน์ "วรรณกรรมนำใจ" ค่ะ (^__^)

---

แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ