ดังตฤณวิสัชนา Dungtrin's Answer
จะปล่อยวางความโกรธแค้นได้อย่างไร
ถาม - ดิฉันแค้นคนคนหนึ่งมาก บางวันเหมือนจะปล่อยวางได้
แต่พอนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นก็โทสะก็รุนแรงขึ้นมาอีก โกรธแค้นจนหัวใจเต้นเร็ว
อย่างที่ผมบอกเลยที่เป็นข้อสงสัย มันมีอยู่ในใจคนจริงๆ
คือบางทีนึกว่าอภัยแล้ว ไม่ได้อยู่ในใจแล้ว
แต่อีกวันหนึ่งมันปรากฏหลักฐานขึ้นมาว่าไม่ใช่อย่างที่คิด มันย้อนกลับมาอีก
ถาม - ดิฉันตั้งใจไว้ว่าจะให้อภัยถ้าอีกฝ่ายมาขอโทษ แต่เขาก็ไม่มา
ที่ดิฉันยังโกรธแค้นไม่หายเสียทีแบบนี้ เป็นเพราะยังมีเวรกรรมกันอยู่หรือเปล่า
แล้วควรทำอย่างไรดีคะ
เราก็เริ่มต้นจากความอยากแล้วกัน
ในที่นี้เงื่อนสำคัญคือความอยากให้เขามาขอโทษ
เห็นไหมที่พระพุทธเจ้าตรัสว่าความอยากเป็นต้นเหตุแห่งความทุกข์
ความอยากทำให้จิตกระสับกระส่าย ไม่สามารถนิ่ง ไม่สามารถสงบ
ก็เหมือนกันคือถ้าจากโลกนี้ไปในขณะที่ยังมีความอยาก
ยังมีความยึดติด ยังมีต้นเหตุให้ใจระส่ำระสายอยู่
จิตวิญญาณของเราก็ไม่มีทางสงบ
เราก็ไม่สามารถที่จะจากโลกนี้ไป ทิ้งตัวตนแบบนี้ไปได้ด้วยความมีสันติสงบทางใจ
เราพิจารณาว่าความอยากที่เกิดขึ้น เราอยากให้เขาสำนึกเอง
เราอยากให้เขามีอะไรสักอย่างดลใจให้รู้ตัว
ว่าเธอมันไม่ดี เธอทำไว้กับฉัน เธอสมควรที่จะมาขอโทษฉัน
ความอยากแบบนี้หน้าตามันเป็นอย่างไร
มันมีอาการดิ้นรนของจิต มันมีอาการที่จิตอยู่สงบไม่ได้
มีความทุรนทุรายวนเวียนอยู่กับภาพที่จะให้เขากลับมาขอโทษเรา
หรือบางทีอาจจะบวกอาการอยากให้เขางอนง้อด้วยก็ได้
อย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่ทราบนะ
ทีนี้ถ้าเราเห็นเป็นเงื่อนสำคัญว่าความอยากนี้จะสำเร็จหรือไม่สำเร็จ ไม่รู้นะ
เขาจะมาหรือไม่มาไม่ทราบ เป็นเรื่องของอนาคต
แต่เรื่องของปัจจุบันก็คือเมื่อใดก็ตามเกิดความอยากแบบนี้
เกิดความดิ้นรนแบบนี้ของจิตขึ้นมา
มันมีความทุกข์ที่ใจเราแน่ๆ มันมีความทุกข์อยู่ตรงนี้แน่ๆ
หลักฐานของเหตุปัจจัยมันปรากฏอยู่ในจิตของเราคนเดียว รู้เองเห็นเอง
เมื่อใดก็ตามมีความอยาก เมื่อนั้นจิตระส่ำระสายกระสับกระส่าย
เมื่อใดจิตมีความกระสับกระส่าย เมื่อนั้นจิตกำลังมีความทุกข์
เรารู้เองเห็นเองอยู่อย่างนี้ด้วยสติ
แล้วสืบหาเค้าเงื่อนของความทุกข์ตรงนี้ ไปพบว่ามันเป็นอาการอยากนั่นเอง
อาการอยากที่มันยืดออกไป ยื่นออกไป ทะยานออกไป
พยายามลากคอเขามากราบไหว้ขอโทษเรา หรือทำหน้าสำนึกผิดต่อหน้าเรา
อาการยื่นไปของใจแบบนั้น เป็นการยื่นไปเพื่อความทุกข์
เป็นการทะยานออกจากที่ ออกจากแหล่ง
เพื่อความกระสับกระส่ายระส่ำระสาย เพื่อความทุกข์ความร้อนอันเป็นปัจจุบัน
เห็นให้ได้อย่างนี้ อย่างที่ผมพูดเลย
ถ้าเห็นได้อย่างนี้ ความทุกข์มันดับลงเดี๋ยวนี้เลย
เพราะอะไร เพราะมันเห็นความอยากที่สูญเปล่า
อาการอยากเป็นอาการทางใจชนิดหนึ่ง
ที่มันก่อตัวขึ้นมาเพื่อทำความทุกข์ให้เกิดขึ้นในใจของเรา
ใจของเราหายไปจากโลกของความสุข ใจของเราหายไปจากโลกของความสงบ
ย้ายตัวเองเข้ามาอยู่ในโลกของความกระสับกระส่ายทุกข์ร้อน
พอเห็นอย่างนี้ เห็นชัดๆ ให้เหมือนเห็นภาพนะ
ใจคุณจะทิ้งความอยากเผละลงกับพื้นเลย
ไม่รู้จะเอาไว้ทำไม ไม่รู้จะหวงความอยากไว้ทำไม
มันเป็นแค่อาการหนึ่งของจิตที่หลงสำคัญผิด ที่หลงยึด
ยึดติดกับอะไรที่มันจะเกิดหรือไม่เกิดไม่รู้ แต่ตอนนี้มันไม่เกิดแน่ๆ
แล้วก็ยึดไปแบบสูญเปล่า อยากไปแบบสูญเปล่า
ดูอย่างนี้นะครับ เวลาจะเจริญสติ ท่านให้เห็นความจริง
เพื่อที่จะให้เห็นว่าอะไรเป็นเหตุของความทุกข์ แล้วอะไรเป็นเหตุที่จะให้ดับทุกข์
แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
| < Prev | Next > |
|---|
