จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว Lite Talk
ฉบับที่ ๓๔๐ การทำสมาธิไม่ใช่การสั่งจิต
เปลือกของสมาธิ
คือ ท่านั่งหลับตาเคร่งขรึม
แก่นของสมาธิ
คือ การมีจิตตั้งมั่น ไม่ว่อกแว่ก
ตื่นรู้อยู่กับความจริง
ไม่ใช่หลับใหลอยู่ในฝันแบบหลับตา
การหลับตาทำสมาธิช่วยให้เห็นได้ง่ายว่า
จิตเปลี่ยนอยู่ตลอดเวลา ฟุ้งบ้าง สงบบ้าง
แต่คนส่วนใหญ่กลับไม่เห็นสิ่งที่ง่ายนั้น
กลับไปพยายามทำสิ่งที่ยาก
คือสั่งให้จิตสงบอย่างเดียว
ปลายทางของสมาธิแบบสั่งจิต
คือไม่ได้เห็นความจริงต่อไป
ต่อเมื่อหลับตาทำสมาธิ
อาศัยการเห็นความจริงว่า
แม้ลมหายใจยังไม่เหมือนเดิม
ต้องเข้าบ้าง ต้องออกบ้าง
ต้องยาวบ้าง ต้องสั้นบ้าง
ต้องมากับความอึดอัดบ้าง
ต้องมากับความสบายบ้าง
รู้จนกระทั่งยอมรับ
เพื่อให้ยอมรับความจริงขั้นต่อไป
คือจิตไม่เหมือนเดิมไปเรื่อยๆ
เดี๋ยวก็ฟุ้งซ่านมาก เดี๋ยวก็ฟุ้งซ่านน้อย
เดี๋ยวก็สงบน้อย เดี๋ยวก็สงบมาก
เอาแน่เอานอนตามใจอยากไม่ได้
แต่เอาแน่เอานอนตามเหตุปัจจัย
ที่สะสมมาระหว่างวันได้
สะสมเหตุแห่งความฟุ้งมามาก
พอทำสมาธิก็ฟุ้งซ่านมาก
สะสมเหตุแห่งความฟุ้งซ่านมาน้อย
พอทำสมาธิก็ฟุ้งซ่านน้อย
ผู้ที่เห็นความจริงขณะหลับตา
ทั้งความจริงที่เกี่ยวกับลมหายใจ สุขทุกข์ สงบฟุ้ง
คือผู้ที่มีสิทธิ์ลืมตาขึ้นมาเห็นความจริงเดียวกัน
ไม่ว่าในชีวิตประจำวันกำลังทำงาน
หรือเลิกงานแล้ว!
ดังตฤณ
สิงหาคม ๖๕
พระพุทธองค์ทรงแสวงหาหนทางในการพ้นทุกข์
จนกระทั่งทรงตรัสรู้ชอบด้วยพระองค์เองได้อย่างไร
ติดตามได้จากพระธรรมเทศนา โดยพระราชสังวรญาณ (หลวงพ่อพุธ ฐานิโย)
เรื่อง"สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตที่เรามองข้าม (ตอนที่ ๒)"
ในคอลัมน์"สารส่องใจ"(-/\-)
จะมีวิธีใดช่วยให้คนเจ้าโทสะสามารถเอาชนะความโกรธของตนเอง
โดยไม่ต้องรู้สึกเก็บกด และมีความเมตตาตาต่อผู้อื่นเพิ่มขึ้นได้
หาคำตอบได้ในคอลัมน์"ดังตฤณวิสัชนา"
ตอน"คนที่โทสะแรงมากจะมีวิธีเอาชนะความโกรธได้อย่างไร"
หากบุพการีเจ็บป่วยด้วยโรคร้าย
จะทำอย่างไรให้เวลาที่เหลืออยู่มีคุณค่าที่สุด
ติดตามจากกรณีศึกษา ในคอลัมน์"โหรา (ไม่) คาใจ"
ตอน"ก่อนจะถึงวันสุดท้าย"
แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
| < Prev | Next > |
|---|
