ฉบับที่ ๓๘๔ แอบชอบคนมีเจ้าของ บาปไหม?

'แอบชอบ' คนมีเจ้าของแล้ว
บาปไหม?


การตั้งคำถามแบบนี้สะท้อนให้เห็นว่า
ใจของคุณยังใช้ได้
ยังพร้อมที่จะรู้สึกผิด
กับเรื่องผิดๆได้อยู่


การที่เรากำลังคุยกับใคร
ทั้งที่รู้ว่าเรามีใจกับเขา
นี่ก็เป็นต้นเหตุของความทุกข์
อันยากจะถอนตัวแล้ว
ถ้าว่ากันในแง่ของศีลก็ไม่ได้ผิดหรอกครับ
เพราะว่าศีลข้อกาเมสุมิจฉาจารนั้น
ตัดสินว่าผิดกันที่ไปมีเพศสัมพันธ์
กับคนที่ไม่ใช่คู่ของตน


แต่ไม่ผิดศีล แล้วผิดที่ไหนอีกหรือเปล่า?
“ผิดที่จิตไงครับ!”
คุณรู้สึกผิดไหมล่ะ
ถ้ารู้สึกผิดก็แปลว่าต้องมีมลทินทางใจ


มลทินทางใจนี่แหละ
คือตัวทำให้เกิดความรู้สึกขึ้นมา
ถามว่า ความรู้สึกผิด เป็นทุกข์หรือเป็นสุข
ทุกคนตอบได้ว่ามันเป็นทุกข์อยู่ชัดๆ
รู้ว่าเป็นทุกข์แล้วทำไมถึงยังยอม?
คำตอบก็คือ กิเลสมันครอบงำจิตอยู่
กิเลสมันปิดบังจิตอยู่


กิเลสชื่อราคะ
ทำให้จิต โง่ไป
ทำให้จิต ต้องทนทุกข์
ทำให้จิต ต้องกระวนกระวาย
เพื่อสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ หรือสิ่งที่ไม่น่าจะเป็น


.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..


วิธีที่จะทำให้จิตฉลาดขึ้น
ก่อนอื่นเลย
ต้องตกลงกับตัวเองแบบเป็นขั้นเป็นตอน
ว่าถึงแม้จะห้ามใจไม่ได้
ก็ต้อง 'ห้ามกาย' กับ 'ห้ามปาก' ให้ได้


การห้ามปากกับห้ามกายได้นั่นแหละ
เรียกว่า 'ถือศีล' แล้ว
ทางกาย ก็คือ ไม่ไปแตะต้อง
ทางปาก ก็คือ ไม่ไปพูด
หรือใช้ถ้อยคำเหนี่ยวนำให้เกิดความปฎิพัทธ์
หรือผูกพันต่อกันกับคนที่ไม่ใช่คู่ของคุณ
...ไม่แสดงออก
...ไม่เอาตัวเข้าไปผูกพันเชิงชู้สาว


ขั้นต่อมานะครับ
เพื่อละลายความรู้สึกผิดให้หมดจด
ก็ต้องทำให้จิตฉลาดขึ้นโดย 'การกำหนดคิด'
วิธีกำหนดคิดให้จิต ก็คือ
'ถามตัวเอง' ง่ายๆว่า
ความรู้สึกผิด เป็นทุกข์หรือเป็นสุข?
หมั่นถามตัวเองบ่อยๆแล้วจะพบว่า
จิตเขาคิดของเขาเองได้นะครับ


.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..


ถ้าหากว่าเราได้กลิ่นควันไฟ
ก็ยังไม่สาย
ที่จะถอนตัวตั้งแต่ยังต้นลม
แต่ถ้าหากเรายังคิดแต่ว่า
ไม่เป็นไร ยังไม่ผิดศีล
ในที่สุดเราก็จะเอาตัวเข้าไปผูกรัดอยู่กับบ่วงทุกข์


หลักการง่ายๆ
ถ้ารู้ว่ามีใจอยู่กับใคร
แล้วรู้ว่าเขามีแฟนหรือเจ้าของอยู่แล้ว
อย่าไปต่อ อย่าไปพูด
มันต้องใช้การ 'หักดิบ'


แต่ถ้าหากว่าเราอนุโลมตัวเอง
ให้พูด ให้คุย ไปสักระยะ
ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่า มันมีใจ แต่ก็ยังขืนคุย
มันก็จะมีเงื่อนไขที่ยากขึ้นไปอีก


เรื่องของการนอกใจ
เรื่องของการไปมีความรักความใคร่
กับคนอื่นที่ไม่ใช่คู่
มันเหมือน 'เต้นอยู่บนพื้นไฟ' ดีๆนี่เอง!


ดังตฤณ
พฤษภาคม ๒๕๖๗

• ตราบใดที่ยังมีการเวียนตายเกิดก็ย่อมพบความทุกข์อยู่เรื่อยไป
  พระพุทธองค์จึงทรงแสวงหาทางพ้นทุกข์ จนได้ตรัสรู้ชอบด้วยพระองค์เอง
  แล้วได้ทรงนำธรรมะนั้นมาสั่งสอนแก่สัตว์โลก
  ดังความตามพระธรรมเทศนา โดย พระธรรมวิสุทธิมงคล (หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน)
  เรื่อง "คุณค่าแห่งธรรม (ตอนที่ ๒)" ในคอลัมน์ "สารส่องใจ" (-/\-)
  
  
  หากเป็นคนปากไวและมักจะโต้เถียงกับพ่อแม่อยู่เป็นประจำ
  แล้วก็เกิดความรู้สึกผิดว่าไม่ควรกระทำแบบนั้น
  ทำอย่างไรจึงจะแก้ไขนิสัยนี้ได้
  หาคำตอบได้ในคอลัมน์ "ดังตฤณวิสัชนา"
  ตอน "จะมีวิธีใดที่ทำให้มีสติแล้วเถียงพ่อแม่ให้น้อยลงได้บ้าง"
  
  
  เมื่อหมดความรู้สึกท้าทายในงานที่ทำแต่ยังทำงานได้ดีอยู่
  ควรวางใจอย่างไรให้ทำงานนั้นต่อไปได้
  ติดตามได้จากกรณีศึกษาในคอลัมน์ "โหรา (ไม่) คาใจ"
  ตอน "งานดีที่ไม่ท้าทาย"