ดับเพลิง Calm Down

นิทานโทสะ ตอน ป้าเป็นคนดี!


Calm Downl

โดย ชลนิล

 

09_ag_10_resize
รูปภาพประกอบโดย เซมเบ้


ป้าตุ้ยเป็นคนดี...เป็นข้าราชการที่ดี ตรงไปตรงมา...แต่...ขี้โมโหชะมัด
!
วีรกรรมที่ป้าเล่าให้ฟังเป็นประจำคือ ทะเลาะกับเจ้านาย...

ไม่รู้เจ้านายป้าทำเวรทำกรรมอะไรไว้ ถึงต้องมาเจอลูกน้องสาว (เหลือน้อย) ที่ทำงานตรงไปตรงมา เป็นคนดี (จริงๆ) แถมยังยอมหักไม่ยอมงอซะขนาดนี้

ที่กองของป้า กำลังทำหนังสือขออนุมัติเบิกเงิน เกี่ยวกับเรื่องอะไรสักอย่าง ผมก็จำไม่ได้แล้ว ข้าราชการหลายคนต้องเซ็นชื่อรับว่าไปราชการ เพื่อเบิกเงินตรงนี้ออกมา

คนอื่นในกองเขาไม่มีปัญหาเรื่องเซ็นชื่อตรงนี้ เพราะเห็นเป็นเรื่องปกติธรรมดา ในการเบิกเงินเพื่อใช้ในหน่วยงาน

เรื่องง่ายของคนอื่น...มันไม่ง่ายสำหรับป้าเลย

เซ็นอะไรน่ะหัวหน้า ป้าดูเอกสารแล้วมองเจ้านายตาเขียว
ที่จริงเธอก็รู้อยู่หรอกว่าเขาให้เซ็นอะไร และเพื่ออะไร...แต่ก็...นี่แหละป้าตุ้ย

เซ็นเบิกเบี้ยเลี้ยงไปราชการ เจ้านายตอบ
ไปเมื่อไหร่ หนูไม่ได้ไปนี่ ป้าใช้สรรพนามแบบนี้เพราะเจ้านายแก่กว่า (และป้ายังไม่แก่เท่าไหร่)

เออ เซ็น ๆ ไปเถอะ จะได้เบิกเงินออกมา
ไม่ไป...ไม่เซ็น!” ป้าประกาศกร้าว
เรื่องอะไรจะเซ็น...ถ้าเซ็นก็เท่ากับผิดศีลข้อสี่...มุสา...ป้าเป็นคนดี ป้าไม่ยอมผิดศีลเด็ดขาด

เจ้านายพยายามอธิบายถึงเหตุผลที่จะเบิกเงินนี้มาใช้ในหน่วยงาน ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรเลย แล้วก็ไม่มีใครได้เอาไปใช้เพื่อประโยชน์ส่วนตัวด้วย (ป้าจำไม่ได้แล้วว่าเขาเบิกเงินมาทำอะไร...ผมก็ลืมถาม)

ยิ่งเจ้านายเกลี้ยกล่อม อธิบาย ป้าก็ยิ่งดื้อ ไม่เซ็น...แถมโทสะก็พุ่งขึ้นเรื่อย ๆ ตอบโต้ด้วยคำพูดรุนแรง...ประมาณว่าจะมาบังคับให้ฉันผิดศีลได้ยังไง...ฉันไม่ยอม...ไม่ยอมโว้ย!

เสียงป้าดังลั่นจนคนในที่ทำงานหัวหด...เหอะ...ถึงจะเป็นลูกน้อง แต่ป้าก็ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้ว เรื่องอะไรจะมาบังคับให้ผิดศีลกันแบบนี้

ผมจำไม่ได้ว่าสรุปแล้วเรื่องจะลงเอยอย่างไร...เจ้านายป้าอาจต้องไปเปลี่ยนชื่อให้คนอื่นเซ็นแทนก็ได้...เสียเวลาพิมพ์หนังสือใหม่ เพราะไม่สามารถบังคับ คนดี อย่างป้าของเราได้

ป้าเป็นคนดี...มีศีล...ผมไม่เถียง
แต่ป้าไม่มีสติ โทสะเลยครอบงำ จนทำให้ป้าวีนแตกเสียขนาดนั้น

คนดี ไม่ใช่ว่าโกรธใครไม่เป็น...คนมีศีล ไม่ใช่ว่าจะโมโหไม่ได้

แต่คนที่มีสติ จะรู้เท่าทันความโกรธ...
คนที่มีปัญญา จะรู้ว่าควรแก้ไขเหตุการณ์เฉพาะหน้าอย่างไร โดยบัวไม่ช้ำ น้ำไม่ขุ่น
และคนที่มีสติ
ปัญญา ย่อมไม่ถูกโทสะครอบงำง่าย ๆ

ป้าเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง อย่างคนมองเห็นข้อผิดพลาด ข้อบกพร่องของตน...
แต่ละเรื่องราว แต่ละประสบการณ์ในชีวิตประจำวันจะเป็นครูชั้นดี ที่คอยสอน และให้บทเรียนแก่เรา

ทุกวันนี้ป้ายังขี้โมโห และอาจวีนแตกได้อยู่...แต่ป้าก็เป็นคนดี (ตอนไม่ถูกยั่วให้โกรธ) ที่พยายามเรียนรู้กายใจของตน และเป็นสหายบนทางสายกุศลที่ดีเยี่ยมคนหนึ่งทีเดียว

-----๐๐๐-----



แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
Facebook! Twitter! Del.icio.us! Free and Open Source Software News Google! Live! Joomla Free PHP