เล่าสู่กันฟัง Lite Sharing

โกรธ (อีกแล้ว)

โดย mayrin

-   รอเพื่อนนาน สงสัยจะมัวแวะเที่ยว (โกรธแล้วนะ)
-   รถคันหลังบีบแตรไล่ จะรีบไปไหนเดี๋ยว...
-   ข้างบ้านเสียงดัง หนวกหูจริงๆ
-   โทรผิดอยู่ด้ายยย... บอกแล้วว่าไม่ใช่
-   ซื้อก๋วยเตี๋ยวก็โดนแซงคิว แม่ค้าก็ลืมทอนตัง ฯลฯ

สารพัดเรื่องน่าปวดหัวเสียจริง

อาการร้อนผ่าว แผ่ซ่านขยายทั่วใบหน้า
เกิดเป็นสีแดงก่ำเหมือนลูกตำลึงสุก โดยไม่ต้องพึ่งพาที่ทาแก้ม
ปรากฏขึ้นพร้อมกับความรู้สึกเครียดขึ้ง ตึงไปทั่วร่างกาย
และเสมือนบังเกิดภูเขาไฟลูกใหญ่ปะทุขึ้นที่กลางอก
ความสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ระเบิดเอาลาวาร้อนๆ ที่อัดแน่น
พุ่งทะลักออกมาทางริมฝีปากเป็นวาจาอันเผ็ดร้อน

อากาศรอบตัวที่แสนสดใส กลับกลายเป็นแน่นทึบ
ภาพของสาวน้อยยิ้มสวย ก็พลันบิดเบี้ยว
เป็นสาวแก่หน้าบูดไปตามจิตของเจ้าของ

อะไรๆ ก็ดูขวางหู ขวางตา ไปซะหมด
แม้แต่เพื่อนสนิทที่เคยเสน่หาอยู่ทุกวัน
อย่างเจ้าด่างขนฟูตัวกลมปุ๊กน่ารัก ก็ยังกลายเป็นน่าเตะ



โกรธอีกแล้ว ครั้งที่หนึ่งร้อยล้านแล้วนะ สติเคาะระฆังบอก
จะทำอย่างไรดีกับความโกรธที่หมั่นมาเยี่ยมถึงประตูบ้าน
แถมพกพาเอาหน้าเหี่ยวย่น และอาการตัวร้อนปานจับไข้มาให้ตกใจเล่น

พี่ดังตฤณเคยเมตตาสอนไว้ดังนี้ค่ะ

เมื่อโกรธ อย่าไปทำอะไรกับมัน ให้รับรู้ตามจริงว่า กระแสโกรธเป็นอย่างไร
ร้อนใจ ผลักไส ขึ้งเคียด รู้ตามจริงในลักษณะของมันอย่างนั้น

เมื่อรู้ที่ปรากฏเป็นรูปธรรมเช่นความร้อนกาย
และที่เป็นนามธรรม เช่นความเค้นทางใจ
ก็กำหนดว่า กายร้อนเองไม่ได้ ต้องเกิดจากเหตุอันเป็นนามธรรมคือจิต
พอขณะนั้นเราเห็น "จิต" ที่กำลังขัดเคือง
ก็จะทราบว่านามธรรมคือ ความขัดเคืองหน้าตาเป็นอย่างไร
ความขัดเคืองก็ดับลงให้เห็น และเปลี่ยนเป็นความเบา

พอเบาแล้วเราก็พิจารณาได้ว่านามเบา ก็ทำให้กายเย็นลง
ตรงนั้นจะรู้สึกถึงกระแสความสุขขึ้นมานิดหนึ่ง
เมื่อเกิดความสุขในตัวเองแล้วนึกถึงคนที่เราไม่ชอบใจ
นึกปรารถนาให้เขาสงบและเป็นสุขตาม
ก็จะเกิดความเห็นเองว่าแผ่เมตตานั่น สุขทั้งเรา สุขทั้งเขา
และมาติดใจความเมตตาแทน

ลอง "เปลี่ยนกระแส" ร้อนให้กลายเป็นความเย็น เบา แทนนะคะ
ความสุขอันเกิดจากความเมตตาปรารถนาดีต่อผู้อื่นนั้น
เอิบอิ่มชื่นใจไม่รู้หมดจริงๆ ค่ะ

ขอให้ทุกวันในชีวิตของพวกเราห่างไกลจากเจ้า "ความโกรธ" นะคะ
กราบขอบพระคุณพี่ดังตฤณค่ะ

---

แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ