จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว Lite Talk
ฉบับที่ ๓๔๗ ดีที่วัด ร้ายที่บ้าน
คนส่วนใหญ่เข้าใจว่า
ไปวัดวา ไปกราบพระผู้ประเสริฐ
คือการทำบุญครอบจักรวาล
หรือเป็นบุญที่ใหญ่พอ
ที่จะได้เกิดใหม่เป็นเทวดา
กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ที่ร่ำรวย
หน้าตาสวยหล่อ ดวงชะตาดี
แฟนดี เพื่อนดี อะไรดีๆถูกใจไปหมด
แถมตามวัดยังมีนักมโน
ช่วยสาธยายสรรพคุณ
ทำบุญอย่างนั้นอย่างนี้แล้ว
จะได้เกิดเป็นคหบดี ราชามหากษัตริย์
เข้าถึงสวรรค์ เข้าถึงนิพพานได้
โดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ
ฉะนั้น หากทำกิริยาติ๋มๆ
พูดดี ยิ้มแย้มแจ่มใสที่วัด
ก็จะได้ป้าย ‘คนดี’ ติดตัวไปถึงชาติหน้าแน่
ไม่ต้องแคร์ความประพฤตินอกวัดกันหรอก
บางคนออกจากวัด
กลับบ้านปุ๊บ โว้กว้ากปั๊บ เพราะเก็บกด
จากการแกล้งดีอวดสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่วัดไว้มาก
พอหลบซ่อนอยู่ในบ้านมิดชิด
คิดว่าฟ้าดินคงไม่เห็นแล้ว
เลยทำตาปูดตาโปนเหมือนยักษ์ได้เต็มที่
ครั้งที่พระพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์
ผู้คนไม่ได้เข้าใจกันอย่างนี้
เช่น พอมีผู้ทูลถามว่าทำบุญอะไร
ให้ผลครอบจักรวาลไปทั้งชาตินี้และชาติหน้า
(พูดง่ายๆ ทำบุญอย่างเดียวได้บุญครบวงจร)
พระพุทธเจ้าไม่ได้ตรัสตอบว่า ให้มาวัด
หรือกระทั่งให้มาทำบุญกับพระองค์ท่าน
ท่านชี้ให้ทำที่ใจ คือ ทำใจให้ไม่ประมาท
ท่านตรัสว่า
รอยเท้าช้างรอยเดียว
รวมรอยเท้าสัตว์อื่นที่เล็กกว่าไว้ได้ ฉันใด
ความไม่ประมาทอย่างเดียว
ก็รวมเอากุศลธรรมอื่นไว้ได้หมด ฉันนั้น
ท่านหมายความว่า
คนเราเมื่อไม่ประมาทในกรรม ก็จะไม่เห็นว่า
ความทุจริตทางกาย วาจา ใจ
แค่เล็กๆน้อยๆ คงไม่เป็นไร
แต่เห็นจริงๆว่า
ความสุจริตทางกาย วาจา ใจ
แม้เล็กๆน้อยๆ ก็ควรทำ
เมื่อละความเห็นผิด เพิ่มความเห็นชอบได้อย่างนี้
ย่อมไม่กลัวตาย
ย่อมรู้อยู่ว่าตนจะเป็นสุขทั้งปัจจุบันและอนาคต
นั่นแหละ! ยอดแห่งบุญ
ทำบุญประการเดียว คือ ไม่ประมาท
แล้วได้บุญครบทุกประการ
สรุปคือ ดีที่วัด ร้ายที่บ้าน
สะท้อนว่ายังประมาทอยู่
พูดจาสุภาพกับพระ นึกว่าได้บุญใหญ่สุดแล้ว
แต่กลับมาพูดกระโชกโฮกฮากกับลูกเมียหรือคนใช้
ได้ชื่อว่าให้ทุกข์มากกว่าให้สุข
เมื่อกรรมเผล็ดผล
ก็ย่อมได้สุขน้อยกว่าทุกข์!
ดังตฤณ
พฤศจิกายน ๖๕
เราควรพิจารณาการกระทำของตนเองอยู่เสมอ
เพื่อป้องกันความผิดพลาดที่จะทำให้เกิดความเสียหายแก่ตนเองและผู้อื่น
ดังความตามพระธรรมเทศนา
โดยพระธรรมวิสุทธิมงคล (หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน)
เรื่อง "ฝึกหัดตนเองให้อยู่ในขอบเขต (ตอนที่ ๑)"
ในคอลัมน์"สารส่องใจ"(-/\-)
ในสมัยพุทธกาลได้เริ่มมีการสวดมนต์แล้วหรือไม่
และเหตุใดบทสวดสรรเสริญคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์นั้นจึงศักดิ์สิทธิ์
หาคำตอบได้ในคอลัมน์"ดังตฤณวิสัชนา"
ตอน"การสวดมนต์มีขึ้นในสมัยใด"
ส่วนคอลัมน์"วรรณกรรมนำใจ"ในฉบับนี้
มาติดตามกันว่าหญิงสาวตาบอดนามบัวบุษรา
จะช่วยหาสาเหตุการเสียชีวิตที่แท้จริงของนางแบบสาวได้หรือไม่
ในนวนิยาย"ทางยมทูต ตอนที่ ๑๗"โดยคุณชลนิล
แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
| < Prev | Next > |
|---|
