บทความรัก Lite Love
ปลดพันธนาการจากปลักตมสังสารวัฏฏ์
อ. สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา
ไปเขียนอะไรนิดหน่อยเกี่ยวกับความรัก ไว้ที่ facebook ว่า
"ความรัก มันคือเหยื่อหวานหอมที่ล่อเราไปติดกับดัก
เพื่อผูกมัดเราไว้ในปลักตมของสังสารวัฏฏ์
แล้วมันก็คอยทิ่มแทงใจให้ปวดร้าวอยู่เป็นระยะ...
แต่ยากจริงๆ ที่จะพ้นจากมันได้
กว่าจะพ้นจากมันก็ต้องโน่น...อนาคามี"
ไม่ได้นึกหรอกนะว่า
จะมีการตอบสนองจากผองเพื่อนกัน
ชนิดแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
เมื่อเทียบกับไปเขียนเรื่องภาวนาทั่วๆ ไป
จริงๆ แล้วผมเองไม่ค่อยอยากเขียนเรื่องอะไร
ที่ออกมาในแนวรักๆ ใคร่ๆ นักหรอก
เพราะตัวเองยังอ่อนนักกับเรื่องแบบนี้
อ่อนเพราะ ต้องซมทุกข์เพราะรักมามากมายเหลือเกิน
เจอมาแล้วทั้ง น้ำตาตกใน รู้แล้วจะหนาว
เศร้าระดับมหาโศกเป็นซีรี่ยาวกว่าหนึ่งปีอีก
แถมยังมีอาฟเตอร์ช๊อกอีกนับร้อยพันลูกเลยทีเดียว
แม้จะ…ยากจริงๆ ที่จะพ้นจากมันได้ อย่างที่บอก
เพราะถึงจะรู้ทางออกแล้ว พยายามหัดเดินไปตามทางแล้ว
ก็ไม่วาย มีอันต้องพาจิตพากายที่ซมทุกข์เพราะรัก
ไปให้ครูบาอาจารย์เห็นถึงสามครั้งสามคราในเวลา ๑๕ ปี
นี่ยังไม่รวมก่อนหน้าจะเจอทางออก เจอครูบาอาจารย์
ถ้ารวมแล้ว ก็ต้องเป็น สี่ครั้งสี่ครา ในเวลา ๒๐ ปี
(หวังว่าชาตินี้คงไม่มีครั้งที่ห้าแล้วนะ
แค่เฉลี่ย ๕ ปีต่อครั้ง ก็ปางตายแล้ว)
นี่คงเป็นตัวอย่างที่บ่งบอกได้อย่างดีว่า
การทำกรรมชั่วใดๆ ลงไป ทำผิดศีลลงไปนั้น
มันเป็นบาปกรรมที่หนักขนาดไหน ประมาณว่าที่เจอในชาตินี้
มันแค่เพียงเศษกรรมที่ยังหลงเหลืออยู่เท่านั้น
ไม่ต้องเดาก็ทราบเลยว่า
ก่อนหน้านี้ต้องได้ลงนรกมาก่อนแล้วแน่นอน
แต่ช่างมันเถอะ มันผ่านไปแล้ว
ใครที่ทุกข์มันยังอยู่ มันยังไม่ผ่านไป
ก็ให้เชื่อไว้ได้ก่อนเลยว่า มันผ่านมาแล้วมันก็ต้องผ่านไป
ตอนนี้ยังพอมีเรี่ยวแรงอยู่ แม้จะไม่มากนักก็ตาม
ก็เอาเรี่ยวแรงเท่าที่มีนี้แหละ มาใช้หัดรู้หัดดู
อดทนหัดตามรู้กายตามรู้ใจไปตามที่เป็น
ข้างหน้ามีทางออกจากทุกข์ ให้เดินไปถึงได้
ร่องรอยธรรมยังมีอยู่ ครูบาอาจารย์ก็ยังมีอยู่
อนาคามี คงไม่ไกลเกินกว่าจะแจ้งที่ใจไม่ได้หรอก
เพราะฉะนั้น อย่ายอมให้ความทุกข์แบบนี้
มันขย้ำฝังเขี้ยวเล็บเอาฝ่ายเดียวเป็นอันขาด
ไม่ว่ามันจะขย้ำเอายังไง
ก็ขอให้ทนชนิด อย่างหนาเรียกพี่ เอาไว้ก่อน
ทนไว้เพราะชาตินี้ ได้เจอะเจอพุทธศาสนาแล้ว
ได้เจอะเจอครูบาอาจารย์ ที่ชี้นำทางให้แล้วว่า
จะออกมาจากกรงเล็บและคมเขี้ยวของทุกข์เพราะรักได้อย่างไร
ทนทุกข์ไป รักษาศีลไป อย่าหวนไปทำกรรมชั่วใหม่ๆ ขึ้นมาอีก
เพียรหัดรู้กายรู้ใจไป ตั้งใจไว้เลยว่า
จะต้องพ้นไปจากการถูกมัดเอาไว้กับปลักตมสังสารวัฏฏ์ให้จงได้
< Prev | Next > |
---|