ดังตฤณวิสัชนา Dungtrin's Answer

ถ้าเป็นทุกข์เพราะคิดถึงเรื่องในอดีต ควรทำอย่างไร



ถาม - ดิฉันพบว่าเรื่องสะเทือนใจในอดีตที่เคยคิดว่าทำใจได้แล้ว
แต่สุดท้ายก็ผุดขึ้นมาให้เป็นทุกข์อีก
ได้พยายามพิจารณาความไม่เที่ยงแล้ว แต่ก็ยังวางไม่ลง ควรทำอย่างไรดีคะ



ก็ขอแนะนำนะครับให้ได้รู้จักกับการทำสมาธิ
เพราะว่าถ้าหากจิตใจของเรามีความนิ่ง มีความสงบ
มันจะคิดน้อยลง มันจะคิดเบาบางลง

ทีนี้ถ้าหากว่าเราเริ่มต้นขึ้นมา ยังทำสมาธิไม่ได้ ก็สวดมนต์มากๆ เข้าไว้นะ
เพราะการสวดมนต์ก็คือการแทนที่ความคิดแบบสุ่ม
ด้วยความคิดแบบที่มีความแน่นอนเป็นเส้นตรงนะครับ



อย่างถ้าเราสวด อิติปิ โส ภควา อรหํ สมฺมา ไปเรื่อยๆ นะ
แล้วใจนึกถวายแก้วเสียงเป็นพุทธบูชา
ความรู้สึกว่า เออ มันมีความสุขนะที่ได้ถวายแก้วเสียงเป็นพุทธบูชา
มันจะขึ้นมาแทนที่อารมณ์วกวน มันจะมีความอยากตั้งจิตเป็นเส้นตรงมากขึ้น
แล้วพอจิตเป็นเส้นตรงมากขึ้น มันมีความสามารถที่จะระงับความฟุ้ง
หรือว่าความคิดในแบบที่จะมาคล้ายๆ กับว่าเป็นฝุ่นทรายนะที่ซัดเข้ามา
ให้เกิดความทุกข์ ให้เกิดความร้อน ให้เกิดความทุรนทุรายในจิตนะครับ
มันจะมีกำลังมากพอที่จะไปทำให้จิตเกิดความไม่อยากคิด



คือปกติจิตของคนธรรมทั่วไปที่ฟุ้งซ่าน มันจะอยากคิดไม่เลิก
นั่นเพราะว่าจิตมันแห้งแล้ง จิตมันหาทางเอาตัวเองออกจากความเหงานะ
แล้วพอคิดมากๆ เข้า มันปะปนทั้งความคิดดี ความคิดเลว
ความคิดที่เป็นของเก่า ความคิดที่เป็นไปในอนาคตอะไรต่างๆ
มันปะปนวุ่นไปหมด แล้วเราไม่สามารถที่จะควบคุมได้


แต่ถ้ามีสมาธิ มีความสุขมากพอนะ
ความคิดทั้งดีทั้งชั่วในแบบที่มันมาแบบสุ่มๆ ส่งเดช
มันจะน้อยลงหรือหายไปเลย
กลายเป็นความคิดแบบคนมีเป้าหมายนะครับ ว่าเรากำลังน่าจะทำอะไรในขณะนี้
เรากำลังควรจะพิจารณาอะไรเข้ามาในกายใจนะ
นั่นก็คือภาวะไหนกำลังเด่นอยู่ เราก็ดูว่าภาวะนั้นมันเที่ยงหรือไม่เที่ยง
ยกตัวอย่างเช่นถ้าหากว่าภาวะที่เด่นที่สุดนะ
คือภาวะที่เรากำลังมีความคิดแบบที่ทำให้ไม่สบายใจหรือว่าสะเทือนใจ
เราก็สามารถเห็นว่าภาวะที่มันมีความสะเทือนใจ เป็นทุกข์ แล้วก็กระวนกระวายนะ
กัดฟันกรอดๆ แบบนอนไม่หลับ ภาวะนั้นกำลังเด่นอยู่
แล้วถ้าหากว่าเราดูว่าแต่ละลมหายใจนะ มันผ่านไป มันมีความสุขขึ้นไหม
ตัวความสุขนี่เป็นปัจจัยสำคัญ เป็นตัวแปรสำคัญ
ที่จะทำให้ความคิดอะไรพวกนี้มันหายไปง่ายๆ



ถ้าหากว่าเรามีทุนเป็นสมาธิ แล้วพิจารณาลมหายใจนะ
แค่ไม่กี่ลมหายใจ เราจะเกิดความรู้สึกมีความสุขมากขึ้น
แล้วก็เห็นว่าความคิดนี้มันหายไป
เพราะว่าถูกแทนที่ความทุกข์ด้วยความสุข

มันจะเห็นเป็นปัจจัยนะครับ
ที่คุณบอกว่าพิจารณาความไม่เที่ยงแล้วมันไล่ไปไม่ได้
เพราะว่าคุณขับไล่ความคิดหรือว่าความทุกข์นั้น ด้วยจิตแห้งๆ
ด้วยความรู้สึกแห้งแล้ง มันเลยไม่มีกำลัง ไม่สามารถไปแทนที่ได้



แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
Facebook! Twitter! Del.icio.us! Free and Open Source Software News Google! Live! Joomla Free PHP