จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว Lite Talk
ฉบับที่ ๒๘๐ น้ำใจคือบุญที่แก่กล้า
เทวดาบนสวรรค์
ไม่ค่อยได้ทำบุญให้ทานต่อกัน
ก็เพราะต่างฝ่ายต่างได้ดีมีสุขอยู่แล้ว
การพูดจา และการมีท่าทีดีๆ
อาศัยเพียงกำลังใจอ่อนๆ
บุญจึงเกิดในระดับพอหล่อเลี้ยงอัตภาพ
ไม่ใช่ยกระดับอัตภาพให้ผ่องแผ้วขึ้นได้สักเท่าใด
มนุษย์บนโลกก็เช่นเดียวกันนั้น
หากต่างฝ่ายต่างเป็นสุขดุจเทพยดา
น้ำใจก็หาง่าย ไม่ต้องใช้กำลังใจสักเท่าใด
ให้เศษๆอะไรจากตัวไป
ก็ไม่เกิดความชุ่มชื่นใจเขา
ไม่เกิดความฉ่ำชื่นใจเราสักกี่มากน้อย
แต่เพราะบนโลกมนุษย์
เต็มไปด้วยความเดือดร้อน
เต็มไปด้วยความขาดแคลน
เต็มไปด้วยเหล่าหนูที่อยากให้ราชสีห์ช่วย
น้ำใจจึงหายาก
แต่หากเกิดขึ้นแล้ว
ก็จะรู้ซึ้งด้วยใจตนว่าเป็นบุญใหญ่
เพราะความสุขเกิดขึ้นท่วมท้น
และเข้ากันได้กับมโนสำนึก
จากส่วนลึกของความเป็นมนุษย์
ที่รู้ซึ้งว่าตนเกิดมาเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูงได้
ก็ด้วยโคตรเหง้าของสำนึก
แห่งความอยากมีน้ำใจ
เมื่อควักเนื้อก้อนใหญ่จากตนให้ไป
กลายเป็นการยกระดับ
จิตวิญญาณทั้งดวงให้สูงขึ้น
ถ้าไม่มีเรื่องร้าย
ก็ไม่มีเส้นทาง
แห่งการสละความเห็นแก่ตัว
ให้ได้ทำร่วมกัน
ความตระหนี่
ความละโมบโลภมาก
ในโลกที่ผู้คนตายกันหมด
คือความมืดบอด
ให้พบจุดจบของตัวเอง
ความอยู่รอดของเหล่าหนูในวันนี้
คือการได้พวกหนู
มาช่วยกันหาเสบียง
ต่อชีวิตให้ราชสีห์ในวันหน้า
ช่วงโควิดระบาด
การอยู่บ้าน
อดใจไม่ไปเปิดหูเปิดตาเล่น
ไม่ใช่เป็นการช่วยแค่หมอ
แต่ต่ออายุให้โลกมนุษย์ทั้งใบ!
ดังตฤณ
เมษายน ๒๕๖๓
การระลึกถึงความตายช่วยให้ไม่ประมาทในชีวิต
เพื่อที่จะได้ปฏิบัติธรรมอย่างตั้งใจจนพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด
ดังความตอนหนึ่งในพระธรรมเทศนา โดย พระพรหมมุนี (ผิน สุวโจ)
ในคอลัมน์ "สารส่องใจ" ตอน "พ้นจากความเป็นศพ"
ควรทำอย่างไรหากทุกครั้งที่นั่งสมาธิ
แล้วจะมีภาพหรือเสียงบางอย่างปรากฏขึ้น
จนทำให้กลัวและต้องยุติการปฏิบัติไปในที่สุด
หาคำตอบได้ในคอลัมน์ "ดังตฤณวิสัชนา"
ตอน"ทำอย่างไรจึงจะเลิกกลัวผีในขณะที่นั่งสมาธิได้"
"ศิวาดล" เรื่องราวในคฤหาสน์อาถรรพ์
ดำเนินเรื่องและผูกเงื่อนปมต่างๆ อย่างเฉียบคมโดยคุณชลนิล
เนื้อเรื่องกำลังเข้มข้นขึ้นในทุกๆ ตอนค่ะ
ติดตามได้ในคอลัมน์"วรรณกรรมนำใจ"
แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
| < Prev | Next > |
|---|
