ดังตฤณวิสัชนา Dungtrin's Answer

อยากใส่บาตรแต่รู้สึกไม่ศรัทธาพระสงฆ์บางรูป ควรทำอย่างไร



ถาม – ดิฉันตั้งใจที่จะใส่บาตรในตอนเช้า
แต่เมื่อได้เห็นว่ามีพระสงฆ์มานั่งรอหน้าร้านขายอาหารที่ขายของใส่บาตร
ดิฉันก็เกิดความรู้สึกไม่ศรัทธา ไม่อยากทำบุญด้วยขึ้นมา
แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าอย่าคิดมากเลย คิดกลับไปกลับมาแบบนี้อยู่หลายรอบ
อยากทราบว่าการใส่บาตรกับพระแบบนี้ จะได้บุญแบบไหน
แล้วควรจะจัดการกับความคิดอย่างไรคะ



จริงๆ ถ้าหากว่าเรามองนะครับ มองอย่างนี้แล้วกัน
เราทำบุญ เราอยากจะให้ใจนี่นะ พุทธศาสนานะ
อยากจะให้ใจนี่ยสามารถที่จะทำลายความตระหนี่ได้
นี่คือจุดประสงค์ของทานในพุทธศาสนาที่แท้จริง

คือปกติ จิตของเรายึดมั่นถือมั่น
การจะให้จู่ๆ กระโดดข้ามขึ้นไปละตัวละตน
หรือว่าละอัตตา ละอุปาทานในอัตตาออกไป มันยากเกินวิสัย



ทีนี้มันต้องเป็นขั้นเป็นตอน
พระพุทธเจ้าก็สอนไว้ว่าการทำทาน การให้ทาน คือการสละความตระหนี่
ถ้ายังสละความตระหนี่ไม่ได้ เป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะเห็นอนัตตา
เป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะละตัวละตน บรรลุมรรคผล
เป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะหลุดพ้นจากวังวนทุกข์ไป
ทีนี้ถ้าเราเข้าใจจริงๆ ว่าเราให้ด้วยการสละออก
ด้วยการทำให้ความตระหนี่ หรือว่าเกราะชั้นแรกที่มันหนาทึบอยู่ มันพังออกไปก่อน
เพื่อที่จะเปิดทางให้ใจมีความสามารถจะรักษาศีล
แล้วก็สามารถที่จะภาวนาเอาปัญญาได้ในที่สุดนะ


อย่างนี้เราจะมีความรู้สึกอยู่ในใจก่อนเป็นอันดับแรกว่า
ไม่ว่าจะให้พระ ไม่ว่าจะให้คนธรรมดาทั่วไป
หรือแม้กระทั่งสัตว์เดรัจฉานก็ตาม เป็นการทำลายความตระหนี่
พอมองออกมาจากมุมมองนี้
มองเข้ามาที่ใจตัวเองว่าให้ไปนี่มันสบายใจไหม มันโล่งใจไหม
ถ้าหากว่าสบายใจโล่งใจ แปลว่าเราอยู่ตรงทางตรงจุดประสงค์ของพระพุทธเจ้า
คือให้ทานเพื่อทำลายความตระหนี่


ทีนี้ถ้าเราเกิดความรู้สึกว่าไม่อยากให้ ด้วยกำลังใจตรงนี้นะ อย่าให้
เพราะว่าถ้าให้ไปทั้งฝืน แล้วมันคิดไม่ดีไปด้วย
ตรงนี้อกุศลเล่นงานแล้ว คิดไม่ดีแล้ว จิตมืดแล้ว
มันไม่ได้ทำลายความตระหนี่แล้ว
มันไม่ได้อะไรสักอย่าง ในแง่ของการให้ทานก็ไม่ได้
ในแง่ของการที่จะมามีความเลื่อมใสศรัทธาในพระสงฆ์องค์เจ้า
ยิ่งแล้วใหญ่เลย ยิ่งไม่ได้ใหญ่


แต่ถ้าหากว่า ณ ขณะที่เราเห็นพระที่ไม่ค่อยสำรวม
แล้วก็มานั่งรอตามตลาดอะไรต่างๆ นี่นะ
แล้วเรามองข้าม สามารถก้าวข้ามจากรูปเนื้อหนังเนื้อของท่านไปได้
แล้วเห็นเฉพาะจีวรที่ท่านใส่อยู่ แล้วระลึกได้ว่านั่นคือธงชัยของพระอรหันต์
แล้วเราในฐานะของชาวพุทธมีความรู้สึกว่า
เออ การใส่บาตรถึงแม้ว่าพระท่านจะดีหรือไม่ดีอย่างไรก็แล้วแต่
แต่เราทำบุญกับธงชัยพระอรหันต์นะ
ถ้ากำลังใจไปถึงตรงนั้นได้ แล้วเราเกิดความรู้สึกว่า
เออ นี่รักษาธงชัยพระอรหันต์ไว้ ด้วยการใส่บาตรรูปนี้แหละ

แล้วก็ทำให้พระสงฆ์องค์เจ้าองค์อื่นๆ มีความสามารถที่จะสืบศาสนาต่อไปได้
เปิดโอกาสให้คนรุ่นใหม่ๆ ได้มาบวชอีกได้ ไม่มีการขาดสาย ยังมีชาวบ้านถวายอยู่
ถ้ากำลังใจไปถึงตรงนั้น ให้ทำ ทำต่อไปนะ


เพราะว่าสิ่งที่เกิดขึ้น
หนึ่งคือมันทำลายความตระหนี่
สองคือทำลายอคติ
สามคือได้มีความรู้สึกจริงๆ ว่ามีส่วนที่จะสืบทอดพระศาสนาในฐานะของฆราวาสนะครับ

ที่ช่วยให้พระสงฆ์องค์เจ้าดำรงชีพอยู่ได้ มีกำลังที่จะปฏิบัติธรรมได้
ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่รูปที่เราใส่บาตรให้
แต่ว่าการที่เรายังใส่บาตรอยู่ การที่ยังมีชาวบ้านใส่บาตรอยู่
ก็เปิดโอกาส เป็นประตูให้คนที่เขาดีๆ
มีความสามารถจะยังเข้ามาบวชได้ต่อไปนะครับ


แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
Facebook! Twitter! Del.icio.us! Free and Open Source Software News Google! Live! Joomla Free PHP