จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว Lite Talk
ฉบับที่ ๒๓๓ บุญใดที่ช่วยให้มีสิทธิ์บรรลุในชาตินี้
แค่ก้าวข้าม ‘ความเชื่อ’
มาให้ถึง ‘ความเข้าใจ’
ก็นับเป็นบุญที่สูงพอจะช่วยได้แล้ว!
ความเชื่อเป็นของง่าย
แต่มักจะไม่ตรงกับความจริง
เช่น เชื่อแบบงมงายว่าตนมีสิทธิ์หรือไม่มีสิทธิ์
เชื่อตามๆกันว่าไปบำเพ็ญเพียรที่นั่นที่นี่แล้วมีสิทธิ์
เชื่อเสียงร่ำลือว่าไปพบครูคนใดแล้วช่วยให้บรรลุได้ทันที
ถ้ายกระดับความเชื่อมาเป็นศรัทธา
ด้วยความเข้าใจตามที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้
ในมหาสติปัฏฐานสูตรว่า
มนุษย์ทุกคนมีสิทธิ์บรรลุธรรมสิ้นโศกได้
ขอเพียงเจริญสติอย่างถูกต้อง
(และไม่ได้ฆ่าแม่ ฆ่าพ่อ ฆ่าพระอรหันต์
ทำสงฆ์แตกแยก
หรือทำร้ายพระพุทธเจ้าขั้นห้อเลือดไว้ในชีวิตนี้)
จากนั้นยกระดับความเข้าใจ
ขึ้นเป็นปัญญาขั้นสัมมาทิฏฐิ เช่น
กายใจนี้ ไม่มีส่วนใดเที่ยง ไม่มีตรงไหนเป็นตัวตน
ฉะนั้น การบรรลุธรรมจึงเป็นการละความเห็นผิด
เป็นการ ‘ทิ้ง’ อัตตาตัวตน
ไม่ใช่ ‘เอา’ มรรคผลมาให้ตน
ไม่ใช่ไปมีตัวตนใหม่ในที่อื่น
เมื่อมีบุญพอที่จะเข้าใจข้อเท็จจริงแจ่มแจ้ง
และ ‘รับได้’ ในขั้นต้นที่สุดเช่นนี้
ไม่มีใจปันให้ความเชื่อแนวอื่น
การต่อบุญในขั้นถัดๆไปก็จะถูกทิศถูกทาง
เช่น ทำบุญใดๆ ไม่ใช่เพื่อจะได้ ‘มีอภิสิทธิ์’ เหนือใคร
แต่ทำบุญไปเพื่อให้ ‘มีสิทธิ์’ สว่าง
พร้อมรู้กายใจนี้ตามจริง
และทำบุญไม่ใช่เพื่อจะ ‘ติดดี’
แต่ทำบุญไปเพื่อ ‘เอาใจออกห่าง’
พร้อมทิ้งความยึดติดกายใจนี้ตามกำลัง
มีบุญพอจะบรรลุธรรม
คือมีสัมมาทิฏฐิ มีความเข้าใจที่ถูกต้อง
มีโจทย์ไว้สำรวจตนให้ตรงลู่ตรงทาง
ตามทิศที่นำไปสู่มรรคสู่ผล
เมื่อทำทาน ก็ทำเพื่อสละความตระหนี่ เลิกหวงแหน
ไม่ใช่ทำเพื่ออธิษฐานไปขอบรรลุธรรมชาติหน้า
หรือหวังผลเอาข้าวของในชาตินี้
เมื่อรักษาศีล ก็รักษาเพื่อสกัดกั้นความสกปรก
รักษาความสะอาดเพื่อมีใจเดียว พร้อมเป็นสมาธิ
ไม่ใช่รักษาเพื่อเอาเสียงชื่นชมจากคนอื่น
หรือสร้างภาพสูงส่งขึ้นมาให้ตัวเองติดดี
เมื่อเจริญสติ ก็เจริญเพื่อให้เห็นความไม่เที่ยงในกายใจ
ไม่ใช่เจริญเอาท่าทาง เอาชั่วโมง หรือเอาคำชม
ไม่ใช่เจริญให้เกิดกายเกิดใจแปลกใหม่
แต่เพื่อเห็นกายใจที่ปรากฏอยู่จริงตามปกตินี้แหละ
มองไปตรงไหนก็เห็นแต่ความจริง
เห็นว่าลมหายใจไม่เที่ยง
เห็นว่าความรู้สึกที่ลมหายใจนี้กับลมหายใจหน้าไม่เหมือนกัน
เห็นว่าจิตฟุ้งที่ลมนี้ เห็นจิตสงบที่ลมหน้า
เห็น เห็น และเห็น กระทั่งพัฒนาเป็น ‘รู้’ ว่า
อะไรๆแสดงความไม่เที่ยง
อะไรๆไม่ใช่ตัวเดิมอย่างโจ่งแจ้ง
อะไรๆไม่ใช่ตัวตนอย่างชัดเจน
ความสามารถเห็นอย่างโจ่งแจ้งชัดเจนนั้นแหละ
คะแนนสะสมที่มากพอจะแลกมรรคแลกผล
ทิ้งความเห็นผิดก่อนตาย
รู้ชัดกับตนว่า จิตที่เป็นฌาน ณ ขณะบรรลุธรรม
คือจิตที่ไม่มีใครบรรลุธรรม
มีแต่เลิกยึดสภาวธรรมอันเป็นทุกข์
ไปรู้ธรรมอันเป็นบรมสุข!
ดังตฤณ
เมษายน ๖๑
พระพุทธองค์ได้ตรัสพระภาษิตแก่พระภูมิชะ
เกี่ยวกับการประพฤติพรหมจรรย์และการบรรลุมรรคผล
รายละเอียดติดตามได้ในคอลัมน์ "ธรรมะจากพระสูตร"
ตอน "ภูมิชสูตร ว่าด้วยทรงแสดงธรรมแก่พระภูมิชะ"
หากนักทำสมาธิมือใหม่เกิดความลังเลสงสัยขึ้นมา
ควรปฏิบัติตนอย่างไรเพื่อให้ก้าวหน้าในทางธรรม
หาคำตอบได้ในคอลัมน์"ดังตฤณวิสัชนา"
ตอน "เมื่อเกิดวิจิกิจฉาในขณะนั่งสมาธิ ควรทำอย่างไร"
ทุกคนมีทั้งสิทธิและหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ
ในการแสดงความคิดเห็นและแบ่งปันข้อมูลในสังคมออนไลน์
อีกทั้งพึงคำนึงถึงกุศลและอกุศลที่จะเกิดขึ้นจากเนื้อหานั้นๆ
ดังที่คุณงดงามบอกเล่าไว้ในคอลัมน์ "จุดหมายปลายธรรม"
ตอน "โพสต์ในสิ่งที่คิด แชร์ในสิ่งที่เห็น"
แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
| < Prev | Next > |
|---|
