จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว Lite Talk

ฉบับที่ ๒๐๔ ๗ วิธีเปลี่ยนคู่เวรเป็นคู่บุญ



204 talk



๑) ลืมเรื่องทำบุญเจ็ดวัดล้างซวยไปเสีย
มันไม่ได้ผลจริงหรอก
เพราะเรื่องคู่บุญกับคู่เวรเป็นของภายใน
การทำบุญภายนอกช่วยให้ภายนอกดีขึ้น
แต่ถ้าภายในไม่เป็นบุญ ไม่มีใจคิดล้างเวร
บาปเวรก็ยังคงสถิตอยู่ในใจ
ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย


๒) อย่าเสียเวลาหาคนผิด
เพราะไม่มีใครเริ่มก่อน
มีแต่คนพร้อมใจกันไม่รู้
ทั้งคู่ไม่ได้เริ่มทำผิดกันแค่ชาตินี้
มีแต่เวียนว่ายตายเกิด
สะสมบุญบาปกันมาเป็นอนันตชาติทุกคน


๓) เลิกท่องคาถา มันยาก มันเป็นไปไม่ได้
เร่งรู้ว่าอารมณ์เคยรัก
ที่พลิกมาเป็นเกลียดมันขี่คอ เค้นหัวใจ
สะกดจิตเราอยู่ว่าต้องสาปส่งกันไปทุกชาติ
ไม่มีทางแก้เวรทันในชาตินี้
ถ้าเราย้อนศร หันกลับไปสะกดจิตมันบ้างว่า
ยังทัน ยังทัน ยังทัน
มันง่าย มันเป็นไปได้ตั้งแต่เริ่มคิด
ไม่กี่วันก็เริ่มรู้สึกว่ามันง่าย เป็นไปได้
และยังมีเวลาเหลือเฟือไปเอง


๔) อย่าคิดล้างเวรด้วยอาการกัดฟัน
แต่ต้องเต็มใจสังเกตความสุขจากภายใน
นับแต่อภัยแล้วเกิดความเบาอกเป็นครั้งๆ


๕) อย่าทำเป็นพูดว่าอภัยแล้ว หายแค้นแล้ว
ทั้งที่รู้เต็มอกว่ายังอึดอัดอยู่
คือถ้าเป็นคู่เวรกันจริง
มันไม่มีใครหายแค้นใครง่ายๆหรอก
เวลาย้อนคิดต้องยอมรับว่าย้อนคิด
เวลาโมโหต้องยอมรับว่าโมโห
ถ้าอยู่ระหว่างพยายามอภัย
ต้องพูดว่า ฉันจะพยายามอภัย
ต่อเมื่อใจเบาจริง ไม่เหลืออะไรให้ฝืนแกล้ง
ค่อยพูดออกมาจากความจริงในใจนั้นว่า
ฉันอภัยแล้ว อย่าได้มีภัยมีเวรต่อกันอีก


๖) มีสติรู้ว่าคนเราทุกข์เพราะคิดเอง ๙๐%
ทุกข์จริงตอนเจอของจริงไม่ถึง ๑๐% หรอก
เพียงสังเกตเห็นความจริงนี้ได้เมื่อไร
ความทุกข์จะลดลง ๙๐% ได้เมื่อนั้น
ไม่นึกอยากต่อเวรต่อกรรมกันจริงๆ


๗) สังเกตสัญญาณบ่งชี้ความเป็นคู่เวร
คือ เห็นอีกฝ่ายเป็นที่รองรับอารมณ์ของตน
ถ้าเห็นอีกฝ่ายเป็นพานทองรองรับเมตตาจากเรา
นั่นแหละสัญญาณบ่งบอกความเป็นคู่บุญ
ใครเริ่มก่อนไม่สำคัญ
สำคัญว่าเมื่อมีฝ่ายเริ่ม มักมีฝ่ายตามมาเอง


ตั้งธงไปสู่ทิศไหน
ก็จะตรงไปสู่ทิศนั้น
ในที่สุดแม้ถึงหรือไม่ถึง
อย่างน้อยก็ดีกว่า
เดินสุ่มสี่สุ่มห้าหลงทิศหลงทางไปเรื่อยๆ!


ดังตฤณ
มีนาคม ๖๐





review


เมื่อครั้งที่พระพุทธองค์ประทับอยู่ ณ พระเชตวัน ในกรุงสาวัตถี
ได้ตรัสแก่พระภิกษุเกี่ยวกับอาหาร ๔ อย่าง
รายละเอียดจะเป็นอย่างไรนั้น
ติดตามได้ในคอลัมน์ "ธรรมะจากพระสูตร"
ตอน"ปุตตมังสสูตร ว่าด้วยเนื้อบุตร"


การสร้างความดีย่อมต้องอาศัยความขยันหมั่นเพียร
ซึ่งผลแห่งความพากเพียรนั้นจะเกิดประโยชน์ทั้งต่อตนเองและสังคม
ดังความตามพระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อกัณหา สุขกาโม
เรื่อง"การคบเพื่อนเพื่อทำปริญญาในจิตใจ (ตอนที่ ๒)"
ในคอลัมน์"สารส่องใจ" ค่ะ (-/\-)


โอกาสในการพัฒนาตนเองของทุกคนนั้นเกิดขึ้นได้ทุกวัน
และเมื่อมีการกระทำและคำพูดที่ดีกว่าเดิม
ก็ย่อมส่งผลให้ชีวิตเป็นสุขยิ่งขึ้น
ดังเรื่องราวในคอลัมน์ "ดังตฤณวิสัชนา"
ตอน "อยากเป็นคนที่ดีกว่าเดิม ควรทำอย่างไร"



แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
Facebook! Twitter! Del.icio.us! Free and Open Source Software News Google! Live! Joomla Free PHP