จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว Lite Talk

ฉบับที่ ๑๔๔ วิธีเอาความรู้สึกผิดศีลธรรมออกจากใจ



ถ้ามีความรู้สึกกับใครในเชิงชู้สาวที่ผิดศีลผิดธรรม

จะเอาความรู้สึกนั้นออกจากใจได้อย่างไร
ก่อนจะสายเกินแก้?


คนคนหนึ่งไม่สามารถกำหนดให้ตัวเองรู้สึกอย่างไรกับใคร
รู้สึกแค่ไหนให้เหมาะ ให้ถูกต้อง 
รู้สึกคือรู้สึก ไม่รู้สึกคือไม่รู้สึก
ทุกความรู้สึกถือว่า ‘ถูก’ ตามเหตุปัจจัยเสมอ
แต่ถ้าจะ ‘ผิด’ ก็คือการแสดงออก
หรือพฤติกรรมที่ล้ำเส้นศีลธรรมต่างหาก


มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องเก็บซ่อนความรู้สึก
นับตั้งแต่ความรู้สึกไม่พอใจ
เช่น รู้ๆอยู่ว่าถ้าพูด ‘หมดเปลือก’ เมื่อไร 
ก็มองหน้ากันไม่ติดเมื่อนั้น
หรือแม้กระทั่งความรู้สึกพอใจก็ต้องเร้นไว้
เช่น รู้ๆอยู่ว่าถ้า ‘เผยใจ’ เมื่อไร
ก็บาดเจ็บหลายฝ่ายเมื่อนั้น


การพยายามถอนรากถอนโคนความรู้สึก
นอกจากทำไม่ได้จริง
ยังจะยิ่งตอกย้ำให้ความรู้สึกแน่นขึ้น
ทำนองเดียวกับที่เมื่อเอาชนะใครไม่ได้หลายๆครั้ง
คุณก็จะยิ่งรู้สึกเป็นเบี้ยล่างมากขึ้นทุกที
กระทั่งในที่สุดมืออ่อนเท้าอ่อน
ยอมเป็นผู้แพ้ที่ไม่มีประตูสู้อีกเลย
เห็นตัวเองอ่อนแอในภาพซมซานไปเลย


ทางที่เป็นไปได้จริง คือ ‘แปรความรู้สึก’ ไปทีละน้อย
นับหนึ่ง เริ่มต้นจากฐานความรู้สึกเดิมที่มีอยู่จริง
ปั่นป่วนแค่ไหน ให้ยอมรับไปแค่นั้น
ฝันๆ หวานๆ คาใจไม่เลิกอย่างไร ให้ยอมรับไปอย่างนั้น


การยอมรับไปเท่าที่ความรู้สึกเกิดขึ้น
ไม่ได้หมายความว่าร่างกายต้องแล่นตามมันไป
แต่หมายความว่า สติของเราจะเกิดตามมันทัน


ที่ใดมีสติ ที่นั้นมีการพิจารณาอันเป็นธรรมได้
ค่อยๆคิด ค่อยๆเล็งเข้าไปที่อารมณ์ความรู้สึกนั้นๆว่า
เป็นทุกข์หรือเป็นสุข ทรมานหรือสบายดี
รู้สึกว่าแย่หรือรู้สึกว่ายอด


เมื่อยังมีความติดใจยินดี
มีอารมณ์หวานๆฉาบเคลือบอยู่ที่ผิวนอก
คำตอบแรกๆที่จิตมีให้ตัวเองอาจบอกว่า
เป็นสุขสบายดี ยอดเยี่ยมมาก ที่ได้ปั่นป่วนแบบนั้น
พูดง่ายๆคือยินดีที่เป็นทุกข์อยู่อ่อนๆ


แต่ยิ่งดูที่ใจนานไป
คุณจะยิ่งเห็นอาการปั่นป่วนที่สะสมตัวแรงขึ้น
จนกระทั่งนึกถึงความสุขไม่ออก
เห็นตัวเองทนทุกข์อยู่กับสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
ยิ่งอยากเอาจริงยิ่งนึกเกลียดตัวเอง
ที่ตรงนั้นคุณจะเริ่มแยกแยะออกว่า
อารมณ์ฝันเป็นของปลอม เป็นต้นทางหลอกล่อ
ส่วนความทุกข์ความปั่นป่วนเป็นของจริง
เป็นปลายทางที่คุณต้องจมอยู่กับมัน
โดนมันบาดใจอยู่นานๆ


เมื่อเห็นทุกข์โดยความเป็นทุกข์
ไม่เห็นแก่อารมณ์สุขที่ฉาบทาอยู่บางๆ
จะเกิดอาการตาสว่าง
ความอยากเอาจริงครึ่งๆกลางๆจะลดลง
หรือแม้ความอยากเอาให้ได้จริงๆ
ก็จะค่อยๆถอนออกไปเอง
เพราะรู้แล้วว่าของจริงไม่ใช่เรื่องสนุก
ในเมื่อเห็นจิตอยู่ในวังวนทุกข์สาหัสอยู่ชัดๆ


ถึงตรงนั้นแม้ในอกในใจยังคุกรุ่นเรื่อยๆไม่เลิก
คุณก็จะไม่รู้สึกผิด
เพราะเหลือแต่ความถูกต้อง
เห็นตัวเองเจริญสติเท่าทันความทุกข์อยู่
ไม่ยินดีในทุกข์อยู่
ไม่หลงผิดเห็นทุกข์โดยความเป็นสุขอยู่



ดังตฤณ
พฤศจิกายน ๕๗



review


หากสงสัยว่าทำอย่างไรจึงจะสามารถเอาชนะใจตัวเอง

และอดทนฟันฝ่าอุปสรรคในสถานการณ์ต่างๆ ได้สำเร็จ
"ดังตฤณวิสัชนา" ฉบับนี้มีคำตอบให้
ในตอน "วิธีฝึกฝนให้เป็นคนกล้าหาญเอาชนะใจตัวเองได้"


ในสังคมที่ประกอบไปด้วยผู้คนที่มีความแตกต่าง
เราจึงต้องเลือกแบบอย่างของความประพฤติให้เหมาะสม
เพื่อเป็นแรงบันดาลใจ ให้เกิดการพัฒนาตนเอง
ดังที่คุณงดงามเสนอทัศนะไว้ใน "จุดหมายปลายธรรม"
ตอน "เลือกตัวอย่างที่ดี" ค่ะ


ส่วนใครที่ตัดสินใจลาออกจากที่ทำงานเดิมที่อยู่มานาน
แล้วกำลังจะไปเริ่มต้นทำงานในที่ใหม่
แต่เกิดความกังวลใจหรือไม่มั่นใจขึ้นมา
ลองมาดูกรณีศึกษาใน "โหรา (ไม่) คาใจ"
ตอน "เริ่มงานใหม่ ใจเตรียมพร้อม"



แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
Facebook! Twitter! Del.icio.us! Free and Open Source Software News Google! Live! Joomla Free PHP