จากใจ บ.ก.ใกล้ตัว Lite Talk

ฉบับที่ ๑๓๕ ขอบคุณไม่เป็น จะแผ่เมตตาไม่ออก



การแผ่เมตตามักเป็นเรื่องเข้าใจยากสำหรับคนส่วนใหญ่

ไม่รู้ว่าต้องทำกันอย่างไร 
แค่ไหนถึงเรียกว่าแผ่เมตตาแล้ว
นั่นอาจเป็นเพราะระหว่างวันอันสามัญธรรมดา
คนทั่วไปไม่ค่อยมีต้นทุนความสุขอันพิเศษเกิดขึ้น
ไม่มีการสะสมความสุขเล็กๆน้อยๆ
ให้เอ่อขึ้นเป็นความสุขอย่างใหญ่กัน


เมื่อไม่มีความสุขอย่างเหลือเฟือ
ก็ไม่ทราบจะเอาอะไรมาเผื่อแผ่
คล้ายคนมีเงินน้อย จะหล่อเลี้ยงชีวิตตัวยังไม่ค่อยมี
ที่ไหนจะมีแก่ใจอยากแจกจ่ายเจือจาน
ต่อเมื่อมีเงินมากขึ้นแล้ว สบายตัวสบายใจแล้ว
จึงค่อยมีแก่ใจใคร่เผื่อแผ่ใครต่อใครได้


ความสุขที่พิเศษและแตกต่างไป
เกิดขึ้นได้ง่ายดายกว่าที่คิด
ดังเช่นสภาพทางจิตในชีวิตประจำวัน
ที่ใกล้เคียงกับความรู้สึกแผ่เมตตา
เกิดขึ้นตอนนึกอยากขอบคุณ
ด้วยความรู้สึกเห็นค่า เห็นประโยชน์
เห็นความหมายของการที่คนอื่น
หยิบยื่นความช่วยเหลือเล็กๆน้อยๆมาให้


ขอให้สังเกตใจตัวเอง
เมื่อผู้น้อย ผู้ที่อยู่ในบังคับบัญชา
หรือผู้ที่มีหน้าที่ให้บริการทั่วไป
มาช่วยเสิร์ฟน้ำ หยิบยกของให้ 
หรือแค่ใครบอกทางซ้ายขวา
ถ้าคุณเฉยนิ่งเป็นหุ่นปั้นในมาดเจ้านาย
ใจจะได้ ความรู้สึกแห้งแล้งเข้าตัว
จิตแบบนั้นแหละที่แผ่เมตตาไม่ออก
นั่นเพราะไม่มีน้ำใจทำความชุ่มชื่นให้ใครบ้างเลย
แม้ผู้น้อยจะกลัวหัวหด คร้ามเกรงบารมีเพียงใด
ที่ได้มาก็แค่การหลงทะนงในความยิ่งใหญ่อันน่าอึดอัด
หาใช่ความสุขเย็นอันเกิดจากไมตรีที่ปลอดโปร่งไม่


แต่หากผู้น้อยทำอะไรเล็กๆน้อยๆให้
คุณเห็นค่า เห็นเป็นความสะดวกสบายที่เขาหยิบยื่นมา
แล้วเปล่งเสียงตอบเต็มปากเต็มคำไม่อ้อมแอ้มว่า
ขอบคุณนะ ขอบใจมาก
ใจจะเกิดอาการ ส่งความสุขออกไป
รู้สึกได้ถึงน้ำใจในตนที่เกิดขึ้นนิดหนึ่ง 
ทำความชุ่มชื่นให้ทั้งเขาทั้งเราได้เล็กๆ
ซึ่งนั่นเองคือจุดเริ่มต้นของการแผ่เมตตา


เพียงฝึกขอบคุณ ด้วยใจจนกระทั่ง ติดปาก
คุณจะรู้สึกถึงน้ำใจที่เอ่อขึ้นทีละน้อย
กระทั่งกลายเป็นสุขเป็นปกติ กับการเห็นค่าของคนอื่น
และนั่นก็เหนี่ยวนำให้เกิดความมีแก่ใจ
อยากเผื่อแผ่ความสุขให้กับใครๆก่อน 
โดยที่พวกเขายังไม่ทันต้องทำอะไรให้เลยด้วยซ้ำ


เมื่อรู้สึกถึงความสุขชนิด หยิบยื่นให้ที่บังเกิดขึ้นในใจตน
พอคราวหน้าสวดมนต์ไหว้พระและ คิดแผ่เมตตา
คุณจะรู้สึกถึงต้นทุนที่มีจริง
และ นึกออกว่าการส่งความสุข เผื่อแผ่ความเมตตา
อาการเป็นอย่างไร ต้อง เปิดจิตกันแบบไหน
ไม่เช่นนั้นแล้ว จะสวดสัพเพ สัตตา อเวรา โหนตุ กี่พันรอบ
ต่อให้กี่สิบปีผ่านไป ก็จะรู้สึกเหมือนแกล้งสวดหลอกๆ
จิตใจแห้งแล้ง หน้าตาเหี้ยมเกรียมเหมือนเดิมอยู่นั่นเอง


ขอบคุณไม่เป็นจะแผ่เมตตาไม่ออก
แต่เต็มใจขอบคุณให้ถูกจังหวะ
คือบันไดขั้นแรกของการเปิดจิตแผ่เมตตาจริง


ดังตฤณ
กรกฎาคม ๕๗


alt


ใครที่ชอบทำทานด้วยการให้อาหารสัตว์
ทั้งสัตว์ที่เลี้ยงไว้เองและที่อยู่ตามธรรมชาติ
แล้วสงสัยว่าได้ผลบุญแตกต่างกันอย่างไร
"ดังตฤณวิสัชนา" มีคำตอบให้
ในตอน "การให้อาหารสัตว์แต่ละแบบมีอานิสงส์ต่างกันหรือไม่"


ส่วน "จุดหมายปลายธรรม" ฉบับนี้
คุณงดงามชวนคิดในเรื่องการเสนอให้เพิ่มโทษในความผิดฐานข่มขืน
ตลอดจนวิธีป้องกันไม่ให้เกิดเหตุร้ายซ้ำอีก
ในตอน "ดาบสองคม" ค่ะ


ใครที่เป็นทุกข์เพราะเป็นฝ่ายถูกกระทำ
แล้วรู้สึกว่าคนไม่ดีไม่เห็นจะได้รับผลบาปสักที
ลองอ่านกรณีศึกษาได้ใน "โหรา (ไม่) คาใจ"
ตอน "ยุติธรรมแบบอำมหิต"



แบ่งปันบทความนี้ให้เพื่อนๆ
Facebook! Twitter! Del.icio.us! Free and Open Source Software News Google! Live! Joomla Free PHP